Eiwit uit gras en groen blad getest in voeders voor varkens en pluimvee
Schothorst Feed Research en Wageningen Livestock Research zijn samen met partners uit de diervoederketen op zoek naar het opwaarderen van circulaire grondstoffen tot waardevolle diervoeders. In het kader van dit onderzoek is een persbericht verspreid dat door verschillende media is overgenomen.
Eiwitisolaten uit gras, rode klaver en luzerne bevatten voldoende eiwit. De verteerbaarheid voor varkens en pluimvee is echter nog aan de lage kant. Dit blijkt uit onderzoek in het project 'Circulaire Bio-economie'. Schothorst Feed Research en Wageningen Livestock Research zijn hierbij samen met partners uit de diervoederketen op zoek naar het opwaarderen van circulaire grondstoffen tot waardevolle diervoeders.
Gras is een gewas dat in Europa veel geteeld wordt. Het Europese areaal bedraagt circa 238 miljoen hectare. De opbrengst kan in de praktijk sterk variëren en bedraagt in Nederland gemiddeld 10,8 ton droge stof per hectare. De eiwitopbrengst per hectare kan sterk variëren van minder dan 1200 kilo tot meer dan 2000 kilo per hectare.
Gras wordt vooral toegepast in rantsoenen van rundvee en is geen gangbare grondstof voor varkens en pluimvee, omdat eenmagige dieren intact gras en groen blad maar matig kunnen verteren. De beperkte vertering hangt samen met het hoge vezelgehalte. Een deel van het eiwit is ingesloten in deze vezelfractie en slecht toegankelijk voor de verteringsenzymen van varkens en pluimvee.
Uit onderzoek bleek dat varkens een verbetering van eiwitverteerbaarheid van 40% naar 63% realiseerden naarmate het gras in een jonger stadium werd geoogst en dus een lager vezelgehalte had. Deze uitkomst biedt perspectief voor toepassing van raffinage van gras en groen blad, waarbij goed verteerbare eiwitten gescheiden worden van eiwitten die gebonden zijn in de vezelrijke fractie.
Op dit moment is nog niet bekend of het eiwit dat vrijkomt bij de raffinage van gras en groen blad toegepast kan worden als eiwitbron in de voeders van varkens en pluimvee. Er is een eerste verkenning uitgevoerd met geïsoleerd eiwit uit gras, rode klaver en luzerne. Ook werd sojaschroot onderzocht als referentie. De verteerbaarheden zijn in het laboratorium geanalyseerd door de eiwitafbraak met behulp van zuren en verteringsenzymen na te bootsen.
Alle producten hadden aanzienlijke eiwitgehaltes: sojaschroot bevatte 48,9% ruw eiwit en de eiwitrijke isolaten uit gras, rode klaver en luzerne bevatten respectievelijk 42,4%, 51,7% en 58,6% ruw eiwit. Het eiwit uit sojaschroot en luzerne-isolaat was voor respectievelijk 97% en 79% verteerbaar, terwijl de eiwitverteerbaarheid van het rodeklaverisolaat 60% was. Het vervolgonderzoek is gericht op de economische en nutritionele randvoorwaarden voor toepassing van deze eiwitisolaten in de voeders van varkens en pluimvee.
bron: Wageningen University & Research, 01/12/2020